W związku z udzieleniem dyspensy od obowiązku niedzielnego uczestnictwa w Mszy Świętej zachęcamy do uczestniczenia w Mszy Św. przez radio, telewizję bądź internet, a także przyjęcia Komunii Duchowej.
Możemy skorzystać z następujących transmisji Mszy Św.:
w radiu:
- Transmisja Mszy Świętej z kieleckiej Katedry w Radiu eM Kielce o godz. u 7.30 i 11.00 online bądź na 91,8 FM
- Polskie Radio PROGRAM 1 godz. 9.00
- RADIO MARYJA, godz. 9.00
w telewizji:
-
TVP1 o godz. 7:00 oraz online – transmisja Mszy Świętej z Bazyliki Bożego Miłosierdzia w krakowskich Łagiewnikach.
- O godz. 9:30 Msza Święta z kaplicy Cudownego Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej na Jasnej Górze w Telewizji TRWAM.
-
TVP 1 o godz. 11.00
-
O godzinie 13:00 w TVP POLONIA transmituje Mszę Św. w każdą niedzielę.
Co to jest Komunia Duchowa?
www.gosc.pl/doc/6213823.Komunia-na-reke-komunia-duchowa
Św. Jan Paweł II w kwestii Komunii Duchowej wspomina zachętę św. Teresy od Jezusa: „Kiedy nie przystępujecie do Komunii i nie uczestniczycie we Mszy św., najbardziej korzystną rzeczą jest praktyka Komunii duchowej (…) Dzięki niej obficie jesteście naznaczeni miłością naszego Pana” (EdE 34).
Wydaje się, że skoro Ojciec Święty wspomina taki rodzaj Komunii św., w pewien sposób ją polecając, moglibyśmy taką praktykę stosować w naszym życiu duchowym, oczywiście pamiętając, że na pierwszym miejscu ma być Komunia sakramentalna.
Istotnym elementem Komunii Duchowej jest:
1. pragnienie. Nie chodzi jednak o zwykłe życzenie, ale o rodzaj domagania się, żądania, silnego pragnienia: “gorące pragnienie”, “żywe pragnienie”, “pragnienie płynące z żywej wiary”
2. pragnienie sakramentu Eucharystii przynoszącego zbawienie
3. pragnienie inspirowane przez miłość, jest to po prostu człowiek ożywiony miłością, trwający w miłości
4. pragnienie wyraźne, uświadomione.
Do Komunii Duchowej nawiązał Jan Paweł II najpierw w Liście do Konferencji Episkopatów z dnia 6 sierpnia 1983 r. Czytamy w nim następujące stwierdzenie:
“Poszczególnym wiernym czy wspólnotom, którzy z powodu prześladowań lub braku kapłanów są pozbawieni, przez dłuższy czy krótszy czas, możliwości celebrowania świętej Eucharystii, nie brakuje jednak łaski Odkupiciela. Jeśli ożywiani wewnętrznie pragnieniem sakramentu i zjednoczeni w modlitwie z całym Kościołem wzywają Pana i wznoszą do Niego swoje serca, w mocy Ducha Świętego żyją w komunii z Kościołem, żywym Ciałem Chrystusa, i z samym Panem.
Chociaż, zjednoczeni z Kościołem za pośrednictwem pragnienia sakramentu, wydawaliby się zewnętrznie dalecy od niego, to wewnętrznie i rzeczywiście są w komunii z nim i dzięki temu otrzymują owoce sakramentu; ci natomiast, którzy dążą do przyznania sobie w sposób nie ulegający wątpliwości prawa do sprawowania misterium Eucharystii kończą zamknięciem się ich wspólnoty w sobie samej”.
Temat komunii podjął następnie Papież w encyklice O Eucharystii w życiu Kościoła. Między innymi stwierdził: “…warto pielęgnować w duszy stałe pragnienie sakramentu Eucharystii” (nr 34), w innym przypadku mówi o “głodzie Eucharystii” (nr 33).
Odróżnić należy trzy formy komunii:
1. Personalna więź z Chrystusem i Kościołem przez wiarę i miłość, które są dane człowiekowi jako “naturalne”, nadprzyrodzone wyposażenie dla kontaktowania się z Bogiem. Chrystus mieszka w człowieku wierzącym i miłość Boża rozlana jest w jego sercu przez Ducha Świętego, który jest mu dany (por. Ga 3, 26; Ef 3, 17; Rz 5, 5);
2. Komunia sakramentalna.
3. Komunia duchowa w ścisłym znaczeniu, tzn. jedność z Chrystusem osiągana nie przez przyjęcie sakramentalne, ale przez pragnienie przyjęcia Chrystusa eucharystycznego. Wypływa ona z pierwszej formy i łączy się z nią. Wyrażone pragnienie zakłada wiarę w obecność Chrystusa w Eucharystii i w uświęcający walor Eucharystii.
Komunia duchowa to łączność człowieka z Jezusem eucharystycznym. Realizuje się przez pragnienie przyjęcia Komunii sakramentalnej. Przyjmować komunię duchowa to jednoczyć się z Jezusem eucharystycznym obecnym w Eucharystii. Jednocześnie to pragnienie posiada swój fundament w wierze ożywionej przez miłość.
Więcej na ten temat np. tutaj: