Modlimy się za naszych zmarłych. Ofiarujemy za nich Różaniec, Komunię św. Najskuteczniejszą modlitwą jest Msza św. w ich intencji.
Pamięć o tych, którzy już od nas odeszli, szczególnie przejawiamy w listopadzie. Jako chrześcijanie – z wiarą, że „ po śmierci nasze życie zmienia się, ale się nie kończy ”, chodzimy nie tylko na cmentarz, ale mamy obowiązek spełniać uczynek miłosierdzia w postaci modlitwy. Jednym z wielu znaków wyrażania modlitewnej pamięci o zmarłych są wypominki. Zamawia je bardzo wielu z nas, przynosząc do kancelarii parafialnej, kartki z imionami i nazwiskami zmarłych.
Co mówią o wypominkach słowniki i encyklopedie katolickie? Wypominki (w Poznańskiem – wymienianki, na Śląsku – zalecki, w innych rejonach zaduszki) to jedna z najbardziej popularnych form modlitwy błagalnej za zmarłych. Są rodzajem pomocy dla tych spośród naszych bliskich, którzy oczekują na niebo w czyśćcu. Modląc się za dusze zmarłych pokazujemy jedność Kościoła na ziemi z członkami, którzy oczekują na wejście do domu Ojca. Wierzymy, że nasze błagania przyczyniają się do zgładzenia ich grzechów. Natomiast w odniesieniu do zmarłych, którzy już są w niebie, wzmacniają ich wstawiennictwo za nas przed Bogiem. Zwyczaj wypominków wywodzi się z liturgii eucharystycznej starożytnego Kościoła, a w średniowieczu od Francji rozprzestrzenił się na cały Kościół. Powstawały wówczas specjalne księgi zwane nekrologami. Zapisywano w nich imiona zmarłych biskupów, królów, fundatorów, dobroczyńców parafii czy klasztoru oraz ich rodzin. Nekrologi, wraz z imionami lokalnych świętych, kapłan wyczytywał podczas niedzielnej Sumy, po kazaniu, z ambony. Stanowiły swego rodzaju modlitwę wiernych. Wymienianki wywodzą się z wiary, że w niebie każdy z nas ma swoją księgę życia spisaną przez Pana Boga i odczytywaną na Sądzie Ostatecznym.
Istnieją dwa rodzaje wymienianek: roczne – wymienianie imion zmarłych przez cały rok przed niedzielną Mszą; jednorazowe – wyczytanie imion zmarłych podczas Eucharystii w Dzień Zaduszny i w czasie oktawy Wszystkich Świętych. Pan Bóg zna imiona wszystkich zmarłych.
Praktyka wymienianek pozwala nam utrwalić pamięć o bliskich zmarłych i zachęcić – co ważne – nie tylko nas, ale wszystkich wiernych uczestniczących w Mszy św. do modlitwy w ich intencji. Związane z Eucharystią są wyrazem miłości i jedności całego Kościoła: pielgrzymującego na ziemi i tego, który przekroczył już granicę śmierci.
Za kilka dni złożymy kwiaty i znicze na grobach naszych bliskich: krewnych i znajomych, ale czy będziemy pamiętać o nich w modlitwie?
/za: parafia skorzewo/