niebiosa rosę spuśćcie nam z góry…

przez | 27 listopada 2016

Czym są roraty?

Tradycyjną mszą świętą odprawianą w okresie adwentu są tzw. roraty. To msza odprawiana ku czci Najświętszej Maryi  Panny, na pamiątkę tego, że przyjęła nowinę zwiastującą fakt, że zostanie Matką Jezusa. Roraty odprawiane są rano, zwykle o godzinie 6.00.

Skąd wzięła się nazwa roraty?

W Polsce, według zachowanych dokumentów, najstarsze ślady mszy św. roratniej pojawiają się w XIII w.  Mówią o rzeszach wiernych gromadzących się na roratach w katedrze wawelskiej. Brali w tych mszach udział król, duchowieństwo, senatorowie, szlachta, rycerze, mieszczanie i chłopi. 

Nazwa „roraty” pochodzi od pierwszych słów pieśni towarzyszącej rozpoczęciu Mszy św. w okresie adwentu: „Rorate coeli de super… (niebiosa rosę spuśćcie nam z góry…)”. 

Znalezione obrazy dla zapytania rorate caeli
Rorate caeli desuper et nubes pluant justum

Ne irascaris, Domine,
ne ultra memineris iniquitatis
Ecce civitas Sancti facta est deserta, Sion deserta facta est,
Jerusalem desolata est
Domus sanctificationis tuae et gloriae tuae,
ubi laudaverunt te patres nostri
 
Rorate…
 Peccavimus, et facti sumus tamquam immundus nos
Et cecidimus quasi folium universi
Et iniquitates nostrae quasi ventus abstulerunt nos
Abscondisti faciem tuam a nobis, et allisisti nos in manu iniquitatis nostrae
 
Rorate…
 
Vide Domine afflictionem populi tui
Et mitte quem missurus es
Emitte Agnum dominatorem terrae de Petra deserti ad montem filiae Sion
Ut auferat ipse jugum captivitatis nostrae
 
Rorate…
 
Consolamini, consolamini, popule meus
Cito veniet salus tua
Quare maerore consumeris, quia innovavit te dolor?
Salvabo te, noli timere
Ego enim sum Dominus Deus tuus, Sanctus Israel,
Redemptor tuus
 
Rorate…
 
Spuśćcie rosę niebiosa i obłoki niech wyleją sprawiedliwego
 
Nie bądź zagniewany, Panie!
Nie pamiętaj dłużej naszych grzechów!
Oto miasto Świętego opuszczone, Syjon stał się pustkowiem,
Jerozolima wyludniona
Świątynia Twoja i dom chwały Twojej,
gdzie wielbili Cię nasi ojcowie
 Rorate…
 Zgrzeszyliśmy i staliśmy się jak nieczysty
I opadliśmy wszyscy niczym zwiędłe liście
A nieprawości nasze jak wiatr nas rozniosły
Zakryłeś przed nami swą twarz i wydałeś na pastwę naszych grzechów
 Rorate…
 
Spójrz, Panie, na udrękę twego ludu
I poślij tego, którego masz posłać
Ześlij Baranka, Władcę ziemi, ze skały pustyni do góry Córy Syjonu
By on sam zdjął z nas jarzmo niewoli
 
 
Rorate…
 
Pocieszcie się, pocieszcie się, ludu mój
Wkrótce nadejdzie twoje zbawienie
Czy dlatego tracisz ducha, że odnowiła się twoja boleść?
Ocalę cię, nie bój się
Jam jest bowiem Pan, Bóg twój, Święty Izraela,
twój Odkupiciel
 Rorate…

Uczestnicy rorat  kolejno zapalali jedną świecę siedmioramiennego świecznika wypowiadając słowa: „jestem gotowy na sąd boski”. W nawiązaniu do tej tradycji  symbolem gotowości wiernych na przyjście Jezusa są dziś cztery świece zapalane w kościele i w domach, w wieńcach adwentowych, w kolejne tygodnie adwentu.

Dlaczego świece nazywamy świecami roratnimi?

Podczas rorat ma miejsce  zwyczaj zapalania specjalnej świecy na ołtarzu. To od niej właśnie wierni zapalali kiedyś swoje świece. Świeca roratnia (zwana też roratką) zazwyczaj jest ozdobiona mirtem, a często też niebieską wstążką, symbolizującej Maryję, która jako jutrzenka zapowiada przyjście pełnego światła – Chrystusa. Na mszę roratnią wierni przychodzą często ze świecami – ozdobionymi lub umieszczonymi w specjalnych lampionach. Świece i lampiony  wyrażają czuwanie, światło jest też wyrazem radości z bliskiego już przyjścia Chrystusa.

RORATY W NASZEJ PARAFII CODZIENNIE O GODZINIE 6.15.

OD GODZINY  6.00 ŚPIEWAMY GODZINKI.